katedra | |||||||||
Katedra w Akwizgranie (2014) | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||||||||
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Diecezja | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii | |||||||||
Położenie na mapie Niemiec | |||||||||
50°46′29″N 6°05′04″E/50,774722 6,084444 | |||||||||
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
I, II, IV, VI |
Numer ref. | |
Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1978 |
Katedra w Akwizgranie (niem. Aachener Münster lub Kaiserdom) – kościół katedralny pod wezwaniem św. Marii w Akwizgranie w zachodnich Niemczech. Katedra składa się z trzech części, z których najstarszą jest dawna kaplica pałacowa Karola Wielkiego (Pfalzkapelle) – jeden z nielicznych zachowanych zabytków sztuki karolińskiej. W dobie wczesnego romanizmu dobudowano westwerk. W XIV w. rozpoczęto budowę (ukończoną w następnym stuleciu) gotyckiego prezbiterium, które jest miejscem spoczynku Karola Wielkiego. Prezbiterium pełni funkcję sanktuarium mieszczącego cztery najwyższej wagi relikwie Marii, Jezusa oraz Jana Chrzciciela, które pochowane są w późnoromańskim relikwiarzu Marii. Świątynia była jednym z najważniejszych ośrodków pielgrzymkowych w Europie[5][6], a dawna tradycja wystawiania co siedem lat relikwii jest kontynuowana w niej do dziś[7].
Katedra przez 600 lat (936–1531) była miejscem koronacji 30 władców Świętego Cesarstwa Rzymskiego[8]. W roku 1930 świątynia przemianowana została na katedrę.
W 1978 katedra w Akwizgranie została wpisana na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO jako pierwszy obiekt na terenie Niemiec[9] i jeden z trzech pierwszych w Europie[10].