Kinematografia turecka

Kinematografia turecka – ogół produkcji i dystrybucji filmowej na terenie Turcji, rozumianej: w latach 1896–1917 – jako terytorium Imperium Osmańskiego; po 1917 – jako terytorium Republiki Tureckiej.

Kinematografia turecka w okresie kina niemego została ukształtowana przede wszystkim przez wieloletniego potentata i monopolistę branżowego, Muhsina Ertuğrula, który później bezproblemowo wprowadził Turcję w świat kina dźwiękowego. W opozycji do twórczości Ertuğrula, opartej na wzorcach teatralnych, ustanowiła się realistyczna w tonacji twórczość takich reżyserów jak Faruk Kenç, Ömer Lütfi Akad oraz Atif Yilmaz. W latach 60. i 70. XX wieku turecka kinematografia przeżywała swój złoty okres, nazywany epoką Jeszilczam, jednak od lat 90. popadała w stan kryzysu ekonomicznego. Mimo to na początku XXI wieku wyłoniło się zjawisko zwane nowym kinem tureckim, które reprezentowali między innymi Nuri Bilge Ceylan, Reha Erdem oraz Semih Kaplanoğlu.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne