Klan Gordon

Gordon

Tartan klanu
Region	Highland i Middland
Naczelnik	Granville Charles Gomer Gordon, 13. markiz Huntly
Zawołanie	Bydant (pozostać) An Gordanach! An Gordanach!
Marsz klanowy	"The Gordon's March”
Godło roślinne	bluszcz irlandzki (Hedera hibernica )
Godło klanu
Adam(son) Ad(d)ie Addison Aiken Aitchison Aitken Atkin Atkins(on) Badenoch Barrie Connor Connon Craig Cromb(ie) Cullen Culane Darg(e) Dorward Duff Durward Eadie Ed(d)ie Edison Esslemont Garden Gard(i)ner Garioch Garr(o)ick Geddes Gerrie Harrison Huntl(e)y Jessiman Jopp Jupp La(i)ng Laurie Lawrie Leng Ling Long MacAdam Mallett Manteach Marr Maver Meldrum Mill Mills, Milles Miln(e) Milner Moir More Morrice Muir Mylne Pittendri(e)gh Steel(e) Teal Tod(d) Troup | Główne rody klanu	Adam(son) Ad(d)ie Addison Aiken Aitchison Aitken Atkin Atkins(on) Badenoch Barrie Connor Connon Craig Cromb(ie) Cullen Culane Darg(e) Dorward Duff Durward Eadie Ed(d)ie Edison Esslemont Garden Gard(i)ner Garioch Garr(o)ick Geddes Gerrie Harrison Huntl(e)y Jessiman Jopp Jupp La(i)ng Laurie Lawrie Leng Ling Long MacAdam Mallett Manteach Marr Maver Meldrum Mill Mills, Milles Miln(e) Milner Moir More Morrice Muir Mylne Pittendri(e)gh Steel(e) Teal Tod(d) Troup
Gniazda rodowe	Huntly Castle, Aboyne Castle
Terytoria klanu

Gordon (gael. Gôrdan) – klan szkocki z Wyżyn i podgórza pochodzenia normańskiego.

Pochodzą od rycerza normańskiego osiadłego w Szkocji w dobrach otrzymanych od króla Dawida I. Mimo niegaelickiego pochodzenia odgrywali ważną rolę nie tylko w nizinnej części kraju, ale i w górach będących domeną gaelickich klanów. Dlatego też często określa się Gordonów mianem klanu Gordonów, stosując jednak także określenie Dom Gordonów, właściwe dla rodów nizinnych. W historii Szkocji Gordonowie odgrywali znaczącą rolę już od XIII w., wspierając Roberta I Bruce’a podczas wojny o niepodległość. Uczestniczyli w bitwie pod Halidon Hill w 1333 r., a w bitwie pod Otterburn w 1388 poległ sir John Gordon, głowa rodu.

Świadectwem przyjęcia przez ród Gordonów góralskiej mentalności i zwyczajów jest ich aktywne uczestnictwo w wojnach i konfliktach klanowych. Często wchodzili w sojusze z klanami Cumming, Leslie i klanem Cameronów, zwłaszcza w walkach z potężnym klanem Forbes. W czasie powstań jakobickich przywódcy Gordonów zajmowali często, typowe dla wielu szkockich rodów nizinnych, asekuracyjne stanowiska. Aby nie ryzykować konfiskaty majątku członkowie rodu wspierali różne stronnictwa: Aleksander, 2. książę of Gordon, wsparł „Starego Pretendenta” w 1715 r., a jego syn Cosmo, 3. książę of Gordon stał po stronie brytyjskiego rządu w 1745 r., podczas gdy jego brat Lord Lewis Gordon walczył i poległ pod Culloden za sprawę jakobitów.

Głową rodu Gordonów byli książęta (dukes) of Gordon, do 1827 r., gdy tytuł ten drogą małżeństwa przeszedł na rodzinę Lenoxów, książąt Richmond and Lennox. Od tej pory wodzami Gordonów są markizowie Huntly.