Klasyfikacja Hornbostela-Sachsa (lub Sachsa-Hornbostela) – system podziału instrumentów muzycznych opracowany przez Ericha Moritza von Hornbostela i Curta Sachsa. Pierwszy raz opublikowany w czasopiśmie „Zeitschrift für Ethnologie” w 1914 roku. Jest najpowszechniej stosowanym kryterium podziału instrumentów muzycznych. Ostatnia rewizja klasyfikacji opublikowana została przez Konsorcjum MIMO 8 lipca 2011 roku[1]; zawierała aktualizację podziału we wszystkich grupach i przemianowanie niektórych kategorii[2].
Hornbostel i Sachs oparli swoją klasyfikację na innej, opracowanej w 1888 roku przez Victora-Charlesa Mahillona, której podstawą był podział według rodzaju wibratora, czyli źródła dźwięku w instrumencie muzycznym. Hornbostel i Sachs rozbudowali ograniczony głównie do instrumentów kultury zachodniej używanych w muzyce poważnej system Mahillona, w sposób umożliwiający zaklasyfikowanie każdego instrumentu muzycznego niezależnie od jego przeznaczenia i pochodzenia.