Klenbuterol

Klenbuterol

enancjomery klenbuterolu: (R) u góry (S) u dołu
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) (RS)-1-(4-amino-3,5-dichlorofenylo)-2-(tert-butylamino)etanol Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. clenbuterolum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H18Cl2N2O
Masa molowa	277,19 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	37148-27-9 21898-19-1 (chlorowodorek)
PubChem	2783
DrugBank	DB01407
SMILES CC(C)(C)NCC(C1=CC(=C(C(=C1)Cl)N)Cl)O
InChI InChI=1S/C12H18Cl2N2O/c1-12(2,3)16-6-10(17)7-4-8(13)11(15)9(14)5-7/h4-5,10,16-17H,6,15H2,1-3H3 InChIKey STJMRWALKKWQGH-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-03-12] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki chlorowodorek klenbuterolu Niebezpieczeństwo Zwroty H H301 Zwroty P P301+P310
Klasyfikacja medyczna
ATC	R03AC14
Farmakokinetyka Działanie stymulujące, rozszerzające oskrzela Biodostępność 89–98% (doustnie) Okres półtrwania 36–39 h
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie, dożylnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Klenbuterol (łac. clenbuterolum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy β₂-mimetyków, rozszerzający oskrzela. W Polsce nie jest stosowany w leczeniu ludzi, podobnie jak w Stanach Zjednoczonych. W krajach europejskich został wycofany z lecznictwa w 1988, po aferze z DES^[1]. Pomimo tego notuje się wzrost nielegalnego stosowania klenbuterolu u ludzi (tzw. chemiczna liposukcja^[2] lub jako doping w niektórych dyscyplinach sportowych) oraz zwierząt hodowlanych, którym jest podawany w celu przyspieszenia wzrostu i zwiększenia masy tkanki mięśniowej.

W Stanach Zjednoczonych, Belgii i Holandii jest dopuszczony do użytku weterynaryjnego, do leczenia ciężkiej postaci astmy u koni.