Kliochinol
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
5-chloro-7-jodochinolin-8-ol
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
5-chloro-7-jodo-8-chinolinol łac. Clioquinolum (INN) Vioformium, Dermoformium, Chinoformium, Jodochloroxychinolinum
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C9H5ClINO
|
Masa molowa
|
305,50 g/mol
|
Wygląd
|
jasnożółtawy miałki proszek
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
130-26-7
|
PubChem
|
2788
|
DrugBank
|
DB04815
|
SMILES
|
C1=CC2=C(C(=C(C=C2Cl)I)O)N=C1
|
|
InChI
|
InChI=1S/C9H5ClINO/c10-6-4-7(11)9(13)8-5(6)2-1-3-12-8/h1-4,13H
|
InChIKey
|
QCDFBFJGMNKBDO-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
D08 AH04, D09 AA10, G01 AC02, P01 AA02, S02 AA05
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
miejscowo
|
|
|
Kliochinol – organiczny związek chemiczny, chloro- i jodopochodna 8-hydroksychinoliny. Jasnożółtawy miałki proszek. Znalazł zastosowanie w lecznictwie jako środek o silnym i długotrwałym działaniu odkażającym i wysuszającym. Posiada także działanie odwaniające. Stosowany w postaci nieprzetworzonej jako zasypka bądź w różnorodnych postaciach farmaceutycznych (głównie maści 2–10%) w leczeniu zakażonych ran, zwłaszcza z towarzyszącymi wydzielinami, owrzodzeń podudzi oraz w skaleczeniach i otarciach naskórka. Stosowany miejscowo jest nietoksyczny. Dawniej stosowany doustnie w biegunkach bakteryjnych (pod nazwą handlową Enteroseptol). W Polsce znany pod nazwą farmaceutyczną wioform.