Cesarstwo Niemieckie na przełomie XIX i XX wieku prowadziło politykę, polegającą na utrzymywaniu w zależności gospodarczej niektórych słabo rozwiniętych krajów oraz wykorzystywaniu ich zasobów ludzkich i surowcowych. Efektem tego było posiadanie niewielkiej w porównaniu z innymi ówczesnymi europejskimi mocarstwami liczby kolonii.