Koloratura (wł. coloratura z łac. color - barwa, zabarwienie[1]) – rodzaj ozdoby fragmentu melodii w kompozycji wokalnej przeznaczonej dla wirtuoza (np. arii lub pieśni) wykorzystujący pasaże, trylery i inne techniki ornamentacji[1]. Ten styl śpiewu kwitł w okresie największego rozwoju opery włoskiej w XVIII i XIX wieku[1].
Koloratura służy do demonstracji umiejętności wokalnej śpiewaka[1]. Wymaga od wykonawcy biegłości i sprawnego dysponowania skalą głosu.