Kometa Halleya

Ten artykuł dotyczy Komety Halleya. Zobacz też: Halley.

1P/Halley

Odkrywca	Edmond Halley (identyfikacja periodyczności komety)
Nazwy alternatywne	1P/1682 Q1
Elementy orbity
Półoś wielka	17,8341[1] au
Mimośród	0,967143[1]
Peryhelium	0,5860[1] au
Aphelium	35,0823[1] au
Okres orbitalny	74-79 lat
Nachylenie orbity względem ekliptyki	162,263[1]°
Długość węzła wstępującego	58,420[1]°
Argument peryhelium	111,332[1]°
Moment przejścia przez peryhelium	1986–02–05,895[1]
Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica	14,9 × 8,2[1] km
Masa	1,4×1014 kg
Gęstość	0,2 g/cm3
Okres obrotu wokół własnej osi	7,4 dnia, czyli 178 h
Albedo	0,04[1]
Roje meteorów związane z kometą	Eta Akwarydy, Orionidy
Multimedia w Wikimedia Commons

Zobacz kolekcję cytatów o Komecie Halleya w Wikicytatach

Kometa Halleya (nazwa oficjalna 1P/Halley, łac. Cometa Halleiensis) – pierwsza zidentyfikowana kometa krótkookresowa. Nazwa pochodzi od nazwiska astronoma Edmonda Halleya, który na początku XVIII wieku badał zapiski o pojawianiu się komet z lat 1456–1682 i w 1705 przewidział ponowne pojawienie się tej komety w 1758. Halley zestawił listę 24 historycznych pojawień komet, dla których wyznaczone zostały przybliżone parametry orbit przy założeniu, że są one paraboliczne. Astronom uważał, że orbity te są w rzeczywistości eliptyczne i wśród tych 24 pojawień odnalazł powtarzające się podobne parametry, odkrywając w ten sposób swoją kometę. W pobliżu Słońca kometa Halleya traci podczas każdego przelotu około 250 milionów ton swojej materii, na podstawie czego szacuje się, że będzie istnieć przez kolejne 170 000 lat. Dawniej miała oznaczenie 1P/1682 Q1.