Komisja Edukacji Narodowej

Instrukcja Hugona Kołłątaja delegowanego do Akademii Krakowskiej.
biskup wileński Ignacy Jakub Massalski, pierwszy prezes KEN, usunięty z tej funkcji w 1776 za nadużycia finansowe w szkołach litewskich, później jeden z twórców konfederacji targowickiej, portret pędzla Franciszka Smuglewicza
biskup płocki (później prymas) Michał Jerzy Poniatowski, prezes KEN do 1776
Hugo Kołłątaj z ramienia KEN przeprowadził w latach 17771780 reformę Akademii Krakowskiej

Komisja Edukacji Narodowej (KEN), właśc. Komisja nad Edukacją Młodzi Szlacheckiej Dozór Mająca – centralny organ władzy oświatowej w Polsce, zależny tylko od króla i Sejmu, powołany w Rzeczypospolitej Obojga Narodów przez Sejm Rozbiorowy 32 października 1773 na wniosek króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, za zgodą rosyjskiego posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego Ottona Magnusa von Stackelberga[1][2].

Komisja Edukacji Narodowej jest uznawana przez polską historiografię za zarazem pierwszą w Polsce jak i w całej Europie władzę oświatową o charakterze współczesnego ministerstwa edukacji publicznej[3][4][5][6].

  1. Jerzy Michalski, Stanisław August Poniatowski, w: Polski Słownik Biograficzny, Warszawa, Kraków 2002, t. XLI/4 s. 620
  2. Volumina Legum t.8 s. 152n
  3. Stanisław Pawłowski, Jan Stanisław Bystroń, Antoni Peretiatkowicz. Polska współczesna: geografia, kultura, ustrój. Lwów-Warszawa 1924, s. 84
  4. Stanisław Tync. Komisja Edukacji Narodowej, pisma Komisji i o Komisji; wybór źródeł. Wrocław, Zakład im. Ossolińskich. 1954
  5. Łukasz Kurdybacha, Mieczysława Mitera-Dobrowolska. Komisja Edukacji Narodowej. Warszawa 1973
  6. Mirosław Krajewski, Leksykon dziejów edukacji z przewodnikiem bibliograficznym. Ludzie-instytucje-koncepcje, Płock 2010, s. 177-179, ISBN 978-83-60662-25-0.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne