Kompostowanie

Kompostowanie (organiczny recykling) – naturalna metoda unieszkodliwiania (utylizacji) i zagospodarowania odpadów, polegająca na rozkładzie substancji organicznej przez mikroorganizmy – bakterie tlenowe, nicienie, grzyby etc. Jest to proces przetwarzania substancji w kontrolowanych warunkach w obecności tlenu (powietrza), w odpowiedniej temperaturze i wilgotności. Produktami procesu są ciepło, dwutlenek węgla i związki amonowe przyswajalne przez rośliny, które pod wpływem bakterii nitryfikacyjnych mogą zostać przekształcone w azotany. Kompost, jako podłoże bogate w łatwo przyswajalne przez rośliny składniki, stosowany jest jako substancja poprawiająca właściwości gleby w miejskich zieleńcach, w ogrodnictwie i rolnictwie. Może pełnić rolę zarówno nawozu, jak i źródła kwasów humusowych, jest też naturalnym pestycydem. Organiczne substancje poddawane kompostowaniu mogą być alternatywnie poddawane procesom beztlenowym.

Kompostowanie jest procesem kontrolowanego rozkładu materii organicznej, który ma na celu przekształcenie odpadów organicznych w wartościowy nawóz. W przeciwieństwie do naturalnego, powolnego rozkładu biomasy, kompostowanie tworzy optymalne warunki dla organizmów kompostujących, co przyspiesza proces rozkładu.

Aby zapewnić odpowiednie warunki dla najbardziej aktywnych mikroorganizmów, materia poddawana kompostowaniu powinna zawierać następujące składniki:

• węgiel – stanowi źródło energii dla mikroorganizmów,
• azot – niezbędny do syntezy białek i wspierania wzrostu mikroorganizmów,
• tlen – umożliwia procesy tlenowe, które są kluczowe dla efektywnego rozkładu,
• woda – niezbędna do utrzymania odpowiedniej wilgotności, co sprzyja aktywności mikroorganizmów.

Rozkład może mieć miejsce również w przypadku nieobecności któregoś z wymienionych składników, choć będzie znacznie wolniejszy. Przykładowo, możliwy jest rozkład biomasy umieszczonej w szczelnie zamkniętej foliowej torbie, choć nieobecność powietrza spowoduje rozwijanie się bakterii beztlenowych i rozkład beztlenowy.