Koniunkcja (astronomia)

Koniunkcja Jowisza i Wenus 1 lipca 2015 r.
Schemat koniunkcji Księżyca i Marsa * A – Ziemia wraz z obserwatorem * B – Księżyc * C – Mars * strzałką zaznaczono kierunek obserwacji

Koniunkcja (z łac. coniunctio od con- „współ-” i iugare „łączyć”), złączenie[1] – ustawienie ciał niebieskich i obserwatora w jednej linii.

Planety górne względem Ziemi mogą znajdować się w opozycji bądź koniunkcji. Samo określenie koniunkcji planety górnej oznacza, że znajduje się za Słońcem w jednej linii z Ziemią.

Natomiast koniunkcja planety dolnej dzieli się na dwa rodzaje:

  • koniunkcja dolna (planeta znajduje się w jednej linii między Słońcem a Ziemią)
  • koniunkcja górna (planeta znajduje się za Słońcem w jednej linii z Ziemią)

Podczas koniunkcji dolnej istnieje możliwość wystąpienia zjawiska tranzytu (przejścia) ciała niebieskiego na tle tarczy Słońca.

Średni czas między koniunkcjami planet Układu Słonecznego względem Ziemi (por. synodyczny okres obiegu)

Nazwa Liczba dni
Merkury 115,8770698
Wenus 583,9236488
Mars 779,9600308
Jowisz 398,8776994
Saturn 378,0952517
Uran 369,6529058
Neptun 367,4848037
  1. koniunkcja, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-04-02].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne