Konstytucje z Clarendon (zw. także konstytucjami clarendońskimi lub klarendońskimi) – akty prawne wydane w 1164 w Clarendon Park przez Henryka II Plantageneta, króla Anglii[1] .
Konstytucje ograniczały przywileje Kościoła w Anglii. Zgodnie z ich postanowieniami:
Stały się zarzewiem konfliktu między Henrykiem II a klerem angielskim, na czele którego stanął arcybiskup Canterbury Tomasz Becket.