Konstytucje z Clarendon

Konstytucje z Clarendon (zw. także konstytucjami clarendońskimi lub klarendońskimi) – akty prawne wydane w 1164 w Clarendon Park przez Henryka II Plantageneta, króla Anglii[1].

Konstytucje ograniczały przywileje Kościoła w Anglii. Zgodnie z ich postanowieniami:

  • nałożono na Kościół podatek,
  • sądom duchownym wolno było sądzić wyłącznie duchownych,
  • duchowni w sprawach karnych odpowiadali przed sądem świeckim,
  • zakazano apelacji do Rzymu bez zgody króla.

Stały się zarzewiem konfliktu między Henrykiem II a klerem angielskim, na czele którego stanął arcybiskup Canterbury Tomasz Becket.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne