Korwety projektu 1124

Korwety projektu 1124

Korweta projektu 1124
Kraj budowy	ZSRR
Użytkownicy	Marynarka Wojenna ZSRR  MW Rosji  Marynarka Wojenna Ukrainy[1]  Litewska Marynarka Wojenna[2]  Siły Morskie Gruzji[3]
Wejście do służby	1968[2]-2006[1]
Zbudowane okręty	88+
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	990-1070 t[4]
Długość	71,2 m[4]
Szerokość	10,2 m[4]
Zanurzenie	3,4-3,7 m[4]
Napęd	2 silniki wysokoprężne i 1 turbina gazowa w układzie CODAG, 1 śruba[4]
Prędkość	32-34 węzły[4]
Załoga	60-86[4]
Uzbrojenie	1 × wyrzutnia przeciwlotniczych pocisków rakietowych Osa-M (tylko 1124, 1124M/MP, 1124MEh/MU), 3 × wyrzutnia przeciwlotniczych pocisków rakietowych 9K95 Kindżał (tylko 1124K), 2 × wyrzutnia przeciwlotniczych pocisków rakietowych 9K34 Strzała-3 (tylko 1124MEh/MU), 1-2 × podwójna armata kalibru 57 mm lub 76 mm, 1 × armata przeciwlotnicza kalibru 30 mm, 4 × wyrzutnia torped 533 mm, 1-2 × wyrzutnia rakietowych bomb głębinowych RBU-6000, 2 × zrzutnia bomb głębinowych lub min[4]
Multimedia w Wikimedia Commons

Korwety projektu 1124 (Albatros, ros. Альбатрос, kod NATO: Grisha) – typ radzieckich korwet przeznaczonych do zwalczania okrętów podwodnych, opracowanych w latach 60. XX wieku. Łącznie w latach 1968^[2]–1994^[5] w pięciu seriach zbudowanych zostało co najmniej 88 jednostek tego typu^[2][a].

Po rozpadzie Związku Radzieckiego, ponad 70 okrętów tego typu znalazło się w posiadaniu rosyjskiej marynarki wojennej. W 2013 roku w służbie pozostawało około 19 z nich (po sześć we Flocie Czarnomorskiej i Flocie Północnej oraz siedem we Flocie Oceanu Spokojnego). Kolejnych siedem służy w rosyjskiej straży granicznej^[6].

Niewielka liczba korwet znalazła się na wyposażeniu marynarek wojennych Ukrainy (w 2014 roku – trzy jednostki w służbie^[1]), Litwy (dwie jednostki, wycofane do 2009 roku^[7]) i Gruzji (dwie jednostki, wycofane do 2000 roku^[3]).