Krem – w kuchni polskiej, rodzaj deseru zimnego, zestalonego żelatyną, spulchnionego bitą śmietanką lub pianą ubitą z białek[1][2]. Pozostałe składniki to: całe jaja lub żółtka utarte z cukrem oraz dodatki smakowe[2]. Wszystkie składniki po połączeniu są razem ubijane do momentu lekkiego zestalenia kremu[2]. Kremy mogą być też zestalane przez zamrożenie (np. krem kawowy mrożony)[3].
Dodatkami smakowymi mogą być: wanilia, karmel, napar z kawy lub herbaty, sproszkowana czekolada, mleko, śmietanka, napój alkoholowy (np. rum), przetarte owoce, itd.[4][5]. Od tych składników pochodzić będzie zazwyczaj nazwa danego deseru (np. „krem pomarańczowy”, „krem herbaciany”). Innym składnikiem mogą być owoce całe lub pokrojone, które dodaje się w mniejszej ilości[6].
Kremy dekoruje się konfiturami, świeżymi owocami, siekanymi orzechami, groszkiem ptysiowym, biszkoptami, drobnymi ciasteczkami etc.[7].
Kremy podaje się w szklanych pucharkach, specjalnych czarkach lub w kompotierkach[8]. Desery mrożone podaje się w pucharkach szklanych lub platerowanych[9].
Współcześnie kremy takie zostały nieco zapomniane[10]. W polskiej kuchni przedwojennej popularnością cieszył się m.in. krem szodonowy przygotowywany z białego wina, żółtek i cukru, zestalany żelatyną[10]. Przypominał zabaglione, przy czym w porównaniu z włoskim specjałem zawierał znacznie więcej alkoholu – stąd potrzeba zastosowania żelatyny[10]. Żelatynę pomija się, gdy krem szodonowy ma być podawany na ciepło – należy też wtedy znacznie zmniejszyć ilość dodanego wina, aby masa mogła zgęstnieć[10].
- ↑ Kucharz Gastronom (przygotowywanie kremów) ↓, s. 974.
- ↑ a b c A. Szczepańska ↓, s. 431.
- ↑ R. Jargoń ↓, s. 238–239.
- ↑ A. Szczepańska ↓, s. 431–434.
- ↑ Z. Maciesowicz ↓, s. 244–246.
- ↑ A. Szczepańska ↓, s. 432.
- ↑ A. Szczepańska ↓, s. 432–434.
- ↑ R. Jargoń ↓, s. 240.
- ↑ R. Jargoń ↓, s. 239.
- ↑ a b c d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieGW-krótkaBŁĄD PRZYPISÓW