Kurtyna – część fortyfikacji o narysie bastionowym. Jest to odcinek wału ziemnego o przekroju trapezowym, często umocnionego murem z cegły lub kamienia, cofnięty względem bastionów, łączy poszczególne bastiony ze sobą. Wewnątrz kurtyn mogły znajdować się podwalnie używane jako magazyny, mieszkania dla wojska lub stajnie, a przed nimi inne dzieła fortyfikacyjne, m.in. kleszcze i kaponiery[1].
Odcinek kurtyny był broniony przez bastiony, które łączył. Długość jednej kurtyny nie przekraczała podwójnej odległości rażenia ognia muszkietowego (około 300 m).
- ↑ Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, 1989, s. 119. ISBN 83-11-07423-2.