Lancia Aurelia

Ten artykuł dotyczy Aurelia (ujednoznacznienie). Zobacz też: inne znaczenia.

Lancia Aurelia

Lancia Aurelia B10 1951
Producent	Lancia
Okres produkcji	1950–1958[1]
Miejsce produkcji	Włochy
Następca	Lancia Flaminia
Dane techniczne
Segment	D[1]/GT
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 2-drzwiowe fastback coupé 2-drzwiowe cabrio[1]
Silniki	V6 1,8l; 2,0l; 2,2l; 2,5l
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Napęd	tylny
Długość	4420 mm (Berlina)[2] 4280 mm (GT Coupe)[3] 4230 mm (Spider)[4]
Rozstaw osi	2860 mm (Berlina) 2660 mm (GT Coupe) 2450 mm (Spider)
Masa własna	1150 kg (Berlina) 1070 kg (GT Coupe) 1250 kg (Spider)
Zbiornik paliwa	60 l
Multimedia w Wikimedia Commons

Lancia Aurelia – włoski samochód osobowy produkowany w latach 1950–1958^[1]. Uważa się, że był to pierwszy pojazd zasługujący w pełni na miano grand tourer^{[potrzebny przypis]}. W modelu tym Lancia wprowadziła szereg innowacyjnych rozwiązań. Głównym było zastosowanie po raz pierwszy w seryjnie produkowanym pojeździe silnika V6. Silnik ten napędzał koła tylne poprzez skrzynię biegów umieszczoną z tyłu pojazdu wraz z mechanizmem różnicowym (układ transaxle), bębnowe hamulce kół tylnych umieszczone były przy mechanizmie różnicowym, a nie bezpośrednio przy kołach.

Jednostka napędowa początkowo miała pojemność 1,8 l w miarę rozwoju silnika powiększaną stopniowo do 2,5 l. Zarówno blok silnika jak i głowica wykonane były z aluminium, pojedynczy wałek rozrządu umieszczony w bloku silnika napędzał zawory poprzez popychacze. Zastosowano półkoliste komory spalania. Zasilanie realizowane było za pomocą jednego gaźnika Solex lub Weber, w późniejszych wersjach o pojemności 2 l używano gaźników podwójnych.

Projektantem modelu Aurelia był Vittorio Jano, włoski projektant pochodzenia węgierskiego.