Leconte de Lisle

Leconte de Lisle

Imię i nazwisko	Charles-Marie-René Leconte de Lisle
Data i miejsce urodzenia	22 października 1818 Réunion
Data i miejsce śmierci	17 lipca 1894 Voisins
Narodowość	francuska
Epoka	Parnasizm
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach
Cytaty w Wikicytatach

Charles-Marie-René Leconte de Lisle (wym. [ʃaʁl maʁi ʁəne ləkɔ̃t də lil]; ur. 22 października 1818 na Réunion, zm. 17 lipca 1894 w Voisins niedaleko Louveciennes) – francuski poeta, filozof, filolog klasyczny i krytyk literacki epoki romantyzmu^[1], przedstawiciel pesymizmu, tłumacz literatury klasycznej, autor sformułowania „sztuka czysta” oraz propagator hasła „sztuka dla sztuki”. Kontynuator „szkoły pogańskiej” filozofii; także rewolucjonista oraz utopijny socjalista, członek Akademii Francuskiej. Obok Évariste de Parny’ego i Léona Dierxa jeden z wielkich pisarzy Réunion. We Francji nazywany potocznie „Poetą religii”, ateista.

Uznany za najwybitniejszego przedstawiciela nurtu zwanego parnasizmem oraz jednego z najwybitniejszych poetów XIX-wiecznej literatury francuskiej^[2]. Za życia stawiany był często wyżej od Victora Hugo^[3], autor liryki opisowej – zwłaszcza przyrody egzotycznej – i filozoficzno-refleksyjnej o wymowie pesymistycznej i nihilistycznej, przepełnionej aluzjami dotyczącymi religii dalekowschodnich, Biblii oraz mitologii greckiej. Przez literaturoznawców był ceniony za doskonałość formy i stylu, w późniejszym jednak czasie krytykowany za przesadnie rygorystyczną akademickość^[4].

Leconte de Lisle był mistrzem twórców takich jak Stéphane Mallarmé czy Sully Prudhomme^[5]; przez Arthura Rimbauda wliczony w grono tzw. „wysokich Jasnowidzów”^[1]. Współcześnie zapomniany, odegrał znaczący wpływ na rodzący się modernizm oraz pokolenie Młodej Polski.

Od nazwiska parnasisty wzięła nazwę ulica w Paryżu, Rue Leconte de Lisle, znajdująca się w miejscowości Mennecy, w regionie Île-de-France, w departamencie Essonne, a także statek kursujący w latach 20. i 30. XX wieku po Oceanie Indyjskim.