Back Лекіф Byelorussian Lekitos Breton Lècit Catalan Lékythos Czech Лекиф CV Lekyth Danish Lekythos German Λήκυθος Greek Lekythos English Lécito Spanish

Lekyt

Typowy attycki czerwonofigurowy lekyt cylindryczny z wyobrażeniem Greczynki z alabastronem (V w. p.n.e.)
Attycki lekyt aryballosowy (2 ćwierć V wieku p.n.e.)
Barwnie zdobiony lekyt białogruntowany z Hypnosem i Tanatosem (ok. 440 p.n.e.)
Lekyt aryballosowy z Attyki (między 420 a 380 p.n.e.), Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego

Lekyt (stgr. λήκυθος lḗkythos, lm. λήκυθοι lḗkythoi) – w ceramice starogreckiej niewielkie dzbankowate naczynie o wydłużonym kształcie przeznaczone na oliwę i płynne pachnidła[1].

U Greków słowem tym ogólnie określano naczynie na wonności (również takie jak alabastron, aryballos). Współcześnie nazwa ta oznacza rodzaj dzbanuszka o wąskiej szyi z lejkowatym wylewem i niewielką stopką oraz z brzuścem o zróżnicowanym kształcie (w zależności od stylistyki okresu)[2]. Zwykle wyposażony jest w nieduże pionowe imadło wstęgowe (rzadziej bezimadłowy). Obejmuje z reguły niewielkie naczynia o przeciętnej wysokości ok. 20 cm.

  1. ↑ W dawniejszej polskiej literaturze zwane lecytem (lecytką) – por. S.J. Gąsiorowski: Malarstwo starożytne w zbiorach Czartoryskich w Krakowie. Wybór zabytków. Kraków 1952, s. 5-6.
  2. ↑ Lexikon der alten Welt. Zürich-Stuttgart: Artemis Verlag, 1965, kol. 1706-07; por. Der Kleine Pauly, dz. cyt., t. 3, kol. 551.
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne