Ligier JS11

Ligier JS11

Ligier JS11 na Goodwood Festival of Speed 2008
Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Ligier
Projektant	Gérard Decarouge (Dyrektor techniczny)[1] Michel Beaujon (Dyrektor projektantów)[1] Robert Choulet (Szef ds. aerodynamiki)[1]
Dane techniczne
Nadwozie	monocoque ze stopów aluminium
Zawieszenie przednie	wahacz ze sprężyną na amortyzatorze wewnątrz kadłuba
Zawieszenie tylne	Podwójny wahacz ze stabilizatorami
Silnik	Ford-Cosworth DFV 90º V8
Skrzynia biegów	Hewland FGA 400, 6-biegowa manualna + wsteczny
Hamulce	wentylowane i nawiercane tarcze krzyżowe z włókna węglowego – firmy Girling
Waga	575 kg
Paliwo	Elf
Opony	Goodyear
Historia
Debiut	Grand Prix Argentyny 1979
Kierowcy	Patrick Depailler Jacky Ickx Didier Pironi Jacques Laffite
Używany	1979 – 1980
Mistrzostwa
Konstruktorów	II wicemistrz 1979, wicemistrz 1980
Wyścigi
Wyścigi	29
Wygrane	5
Pole position	7
Najszybsze okrążenie	6
Ligier JS9 Ligier JS17
Multimedia w Wikimedia Commons

Ligier JS11 – bolid Formuły 1 zespołu Ligier, zaprojektowany w 1979 roku przez Gérarda Decarouge, Michela Beaujon i Roberta Choulet^[2] i uczestniczący w niej w sezonie 1979^[1]. Kierowcami byli Jacques Laffite i Patrick Depailler, którego zastąpił go Jacky Ickx wicemistrz świata z sezonu 1969 i 1970 roku, przed Grand Prix Francji uczestniczący do końca sezonu. Po tym sezonie Belg zakończył karierę Formule 1, która trwała przez 13 lat. Ale nadal uczestnicząc wiele różnych serii samochodów sportowych np. 24-godzinnym wyścigu w Le Mans i Rajdzie Dakar. Sezonie 1980 zespół przedłużył umowę z Jacques Laffite do zespołu dołączył Didier Pironi, który przeszedł z Tyrrell Racing. Zespół przygotował modyfikowaną wersja JS11 o oznaczeniu JS11/15 został ulepszony aerodynamiką przy wykorzystaniu lepiej efektu przypowierzchniowego.