Ligroina

Ligroina – mieszanina węglowodorów (głównie alkanów) pochodząca z procesu rektyfikacji ropy naftowej o różnie określanym składzie i temperaturze wrzenia:

• t. wrz. 60–80 °C; główne składniki: węglowodory C₇–C₁₁ (dla porównania, t. wrz. eteru naftowego podana jest jako 30–60 °C)^[1]
• t. wrz. 60–90 °C; gęstość ok. 0,68 g/cm³ (dla porównania, t. wrz. eteru naftowego podana jest jako 30–60 °C; gęstość ok. 0,63 g/cm³)^[2]
• t. wrz. 60–110 °C; CAS 8032-32-4^[3][4] (dla porównania, t. wrz. eteru naftowego podana jest jako 38–93 °C; główne składniki: węglowodory C₅ i C₆; CAS 8030-30-6)^[5]
• t. wrz. 60–135 °C^[6] (dla porównania, t. wrz. eteru naftowego podana jest jako 40–60 lub 60–80 °C)^[7]
• t. wrz. 90–110 °C^[8]
• t. wrz. 90–140 °C; główne składniki: C₇ i C₈^[9] (dla porównania, t. wrz. eteru naftowego podana jest jako 35–60 °C; główne składniki: węglowodory C₅ i C₆^[10])
• t. wrz. >100 °C; określona jako rodzaj eteru naftowego^[11]
• t. wrz. 118–179 °C; gęstość ok. 0,86 g/cm³; główne składniki: alkany (55%), cykloalkany (30%) i alkilobenzeny (12%); CAS 8032-32-4; określona jako synonim eteru naftowego^[12]
• t. wrz. 120–150 °C; główne składniki: heptan i oktan^[13] (dla porównania, t. wrz. eteru naftowego podana jest jako 40–70 °C)^[14]
• t. wrz. 120–240 °C; gęstość 0,760–0,795 g/cm³; skład zróżnicowany w zależności od surowca i technologii produkcji^[15] (dla porównania, t. wrz. eteru naftowego podana jest jako 25–60 °C)^[16]

Stosowana jest jako rozpuszczalnik^{[1][3][8][9][11]}, np. do lakierów^[15], a także jako płyn hydrauliczny^[15].

W przeszłości ligroina stosowana była też jako paliwo do silników spalinowych, do niektórych zastosowań (np. ciągnik S-60 Staliniec)^[15][17].