Data urodzenia |
17 kwietnia 1923 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 sierpnia 1994 |
Zawód | |
Strona internetowa |
Lindsay Anderson (ur. 17 kwietnia 1923, zm. 30 sierpnia 1994 w Angoulême) – brytyjski reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta i producent.
Wobec początkowych niepowodzeń związanych z próbami wprowadzenia w życie nowego modelu kina – Free Cinema (wraz z Karelem Reiszem i Tonym Richardsonem), Anderson zbliżył się do teatru w 1956 roku i pracował w londyńskim Royal Court Theatre[1]. Od stworzenia pierwszego filmu stał się jedną z głównych postaci brytyjskiego kina zaangażowanego lat 60. (nurtu tzw. młodych gniewnych). Dramat Sportowe życie był filmem przełomowym dla brytyjskiej kinematografii, zaś film Jeżeli... (1968) zdobył Złotą Palmę na 22. MFF w Cannes i utorował drogę do sławy odtwórcy głównej roli Malcolmowi McDowellowi oraz (sprowadzonemu przez reżysera z Czechosłowacji specjalnie do tego filmu) operatorowi Miroslavovi Ondříčkowi. Pozostał dotychczas filmem kultowym, a w chwili premiery wywołał skandal[2].
W Polsce Anderson wyreżyserował sztukę Johna Osborne’a Nie do obrony (1966) w Teatrze Współczesnym w Warszawie[3] i dla WFD 20-minutowy film Raz, dwa, trzy (1967), dokumentujący zajęcia Ludwika Sempolińskiego ze studentami warszawskiej PWST[4].