Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Powierzchnia |
19.790 km² |
Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+380 3554 |
Kod pocztowy |
48631 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
![]() |
Lisowce[1] (ukr. Лисівці) – wieś na Ukrainie w rejonie czortkowskim[2] należącym do obwodu tarnopolskiego, nad rzeką Seret, na zachodnim Podolu (obwód tarnopolski).
Do 1939 w granicach II Rzeczypospolitej, w powiecie zaleszczyckim (województwo tarnopolskie); od 1 sierpnia 1934 (po wejściu w życie ustawy scaleniowej[3] likwidującej małe gminy wiejskie w tym powiecie) zaliczana do gminy Tłusta Wieś. Po inwazji ZSRR w 1939 inkorporowana wraz z całym terytorium wschodniej Rzeczypospolitej do Ukraińskiej SRR.
W latach 1942–1943 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 8 Polaków oraz ukrywającą się rodzinę żydowska. W 1943 polscy mieszkańcy zmuszeni zostali do opuszczenia wsi, a ich gospodarstwa zostały ograbione i częściowo spalone[4].
W 1943 roku we wsi istniał obóz pracy dla Żydów, których niemiecki okupant wykorzystywał przy remontowaniu dróg. Obóz został zlikwidowany po tym, jak 30 więźniów zmarło z powodu ciężkich warunków panujących w obozie (pozostałych 40 więźniów rozstrzelano)[5]. Mieszkająca w Lisowcach Polka Maria Królikowska uratowała 16 uciekinierów z obozu, dając im schronienie oraz dostarczając pożywienie i tzw. aryjskie dokumenty (w 1981 roku Instytut Jad Waszem uhonorował ją za to tytułem Sprawiedliwej wśród Narodów Świata)[6]. Innym Polakiem z Lisowiec, który otrzymał ten tytuł, jest Władysław Pokorny[7].