Lot poziomy

Lot poziomy^[1][2] – lot, w którym ciężar samolotu Q zrównoważony jest przez siłę nośną P_z, opór samolotu P_x pokonywany jest przez ciąg śmigła T, przy czym obie te zależności muszą być spełnione równocześnie. W tym celu dla każdego położenia drążka sterownicy, od którego zależy kąt natarcia skrzydła, a więc i prędkość lotu poziomego, pilot musi dobrać takie otwarcie przepustnicy silnika, aby ciąg śmigła T równoważył opór samolotu.

${\displaystyle Q=P_{z}=c_{z}S(\varrho V^{2})/2}$

${\displaystyle T=P_{x}=c_{x}S(\varrho V^{2})/2}$

gdzie:

• Q – ciężar samolotu (kg)
• T – ciąg śmigła (N)
• P_z – siła nośna (N)
• P_x - siła oporu (N)
• C_z – współczynnik siły nośnej (-)
• C_x – współczynnik siły oporu (-)
• S – powierzchnia skrzydeł (m²)
• ρ – gęstość powietrza (kg/m³)
• V – prędkość samolotu (m/s)

Z pierwszej zależności możemy obliczyć prędkość lotu poziomego dla różnych kątów natarcia, a więc różnych wartości współczynnika siły nośnej c_z:

${\displaystyle V={\sqrt {\left({\frac {2Q}{\varrho Sc_{z}}}\right)}}}$

Z tego wynika, że obciążenie jednostkowe skrzydła oraz współczynnik jego siły nośnej wpływają tak samo na lot poziomy jak i na ślizgowy.

Po podzieleniu zależności numer dwa przez trzy widzimy, że:

${\displaystyle {\frac {T}{Q}}={\frac {C_{x}}{C_{z}}}}$

${\displaystyle T=Q{\frac {c_{x}}{c_{z}}}={\frac {Q}{d}}}$

Ciąg śmigła w locie poziomym równy jest ciężarowi samolotu podzielonemu przez doskonałość aerodynamiczną samolotu. Najmniejszy ciąg w locie poziomym potrzebny jest w czasie lotu na optymalnym kącie natarcia, dla którego doskonałość statku powietrznego osiąga swoją największą wartość; prędkość lotu na tym kącie natarcia nazywamy prędkością optymalną.