Lot suborbitalny

Armata Izaaka Newtona

Lot suborbitalnylot kosmiczny, w którym statek kosmiczny osiąga przestrzeń kosmiczną, ale jego trajektoria lotu przecina atmosferę lub powierzchnię grawitującego ciała, z którego pojazd został wystrzelony, przez co nie jest w stanie dokonać pełnego obiegu orbitalnego.

Na przykład lot każdego obiektu wystrzelonego z powierzchni Ziemi, który osiągnie wysokość 100 km n.p.m., a później spada z powrotem na Ziemię, jest uznawany za suborbitalny lot kosmiczny. Niektóre loty suborbitalne są przeprowadzane w celu sprawdzenia statków kosmicznych lub rakiet nośnych przeznaczonych do późniejszych lotów orbitalnych. Inne pojazdy są zaprojektowane specjalnie do lotów suborbitalnych, na przykład załogowe X-15 i SpaceShipOne, czy bezzałogowe międzykontynentalne pociski balistyczne i rakiety meteorologiczne.

Suborbitalne loty kosmiczne należy odróżnić od lotów, które osiągają orbitę, ale stosują silniki hamujące, aby dokonać deorbitacji po wykonaniu mniej niż jednej pełnej orbity.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne