lewozapolowy | |||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Louis Victor Piniella | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 sierpnia 1943 | ||||||||||||
Odbijał |
prawą | ||||||||||||
Rzucał |
prawą | ||||||||||||
Debiut |
4 września 1963 | ||||||||||||
Ostatni występ |
16 czerwca 1984 | ||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||
Średnia uderzeń |
0,291 | ||||||||||||
Home runy |
102 | ||||||||||||
Uderzenia |
1705 | ||||||||||||
RBI |
766 | ||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera menedżerska | |||||||||||||
|
Louis Victor Piniella (ur. 28 sierpnia 1943) – amerykański baseballista, który występował na pozycji lewozapolowego, trener i menadżer klubów Major League Baseball.
W MLB debiutował 4 września 1963, w wieku 20 lat, w zespole Baltimore Orioles. Następny mecz rozegrał 5 lat później będąc zawodnikiem Cleveland Indians[1]. W 1968 miał miejsce draft dla nowo powstałych zespołów (Montreal Expos, San Diego Padres, Kansas City Royals, Seattle Pilots). Pinella został wybrany przez Seatlle Pilots, jednak w ramach wymiany trafił do Kansas City Royals[2]. 8 kwietnia 1969 wystąpił po raz pierwszy w zespole Royals, w którym grał jeszcze przez cztery sezony. W tym samym roku został wybrany najlepszym debiutantem w MLB[3]. W 1972 wystąpił w Meczu Gwiazd MLB[1]. 7 grudnia 1973 roku w ramach kolejnej wymiany Piniella został zawodnikiem New York Yankees[4]. W Yankees grał przez 11 sezonów i wygrał trzykrotnie World Series[1]. Karierę zakończył w 1984 roku.
W 1986 został menadżerem New York Yankees. W latach 1990–1992 prowadził Cincinnati Reds, następnie przez 11 lat Seattle Mariners. W 1995 został wybrany Menadżerem Roku, kiedy to Mariners odnieśli rekordowe 116 zwycięstw w sezonie zasadniczym[5]. W późniejszym okresie był jeszcze menadżerem Tampa Bay Rays oraz Chicago Cubs[1]