Ludwik I Sabaudzki

Ludwik I Sabaudzki

Louis Ier de Savoie

książę Sabaudii
Okres	od 1440 do 29 stycznia 1465
Poprzednik	Amadeusz VIII
Następca	Amadeusz IX Błogosławiony
Dane biograficzne
Dynastia	sabaudzka
Data i miejsce urodzenia	21 lutego 1413 Genewa
Data i miejsce śmierci	29 stycznia 1465 Lyon
Ojciec	Amadeusz VIII
Matka	Maria Burgundzka
Rodzeństwo	Małgorzata Antoni Antoni Małgorzata Maria Amadeusz Bona Filip
Żona	Anna Lusignan
Dzieci	Amadeusz IX Błogosławiony, Ludwik, Jan, Maria (ur. 1437), Filip II, Małgorzata, Piotr, Karolina, Aimone, Jakub, Agnieszka, Jan Ludwik, Maria (ur. 1448), Bona, Jakub, Anna, Franciszek
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwik I Sabaudzki (ur. 21 lutego 1413 w Genewie, zm. 29 stycznia 1465 w Lyonie) – książę Sabaudii i Piemontu, hrabia Aosty i Maurienne 1440–1465.

Ludwik był synem księcia Amadeusza VIII i Marii Burgundzkiej, córki Filipa II Śmiałego, księcia Burgundii. 1 listopada 1433 (lub 12 lutego 1434) w Chambéry ożenił się z Anną Lusignan (1419–1462), księżniczką Cypru i Jerozolimy, córką króla Janusa. Miał z nią 18 dzieci:

• Amadeusz IX Błogosławiony (1435–1472), książę Sabaudii
• Ludwik (1436–1482), hrabia Genewy, mąż Charlotty Cypryjskiej
• Maria (ur. i zm. 1437)
• Jan (1437–1440)
• Filip II (1438–1497), książę Sabaudii
• Małgorzata (1439–1483), żona Jana IV Paleologa, markiza Montferratu, i Piotra II Luksemburskiego, hrabiego St. Pol
• Piotr (1440–1458), biskup Genewy
• Janus (1440–1491), hrabia Faucigny i Genewy
• Karolina (1441–1483), żona Ludwika XI, króla Francji
• Aimone (1442–1443)
• Jakub (ur. i zm. 1445)
• Agnieszka (1446–1509), żona Franciszka d'Orléans-Longueville, hrabiego Dunois
• Jan Ludwik (1447–1482), biskup Genewy
• Maria (1448–1475), żona Ludwika Luksemburskiego, konetabla Francji
• Bona (1449–1503), żona Galeazza Marii Sforzy, władcy Mediolanu
• Jakub (1450–1486), hrabia Romont i pan Vaud
• Anna (ur. i zm. 1452)
• Franciszek (1454–1490), arcybiskup Auch i biskup Genewy
• Joanna (zmarła przy porodzie 1455?)

W 1453 żona Ludwika otrzymała od Małgorzaty de Charny Całun Turyński, który od tego momentu stał się własnością dynastii sabaudzkiej (do upadku królestwa włoskiego w 1946).