bogini Księżyca | |
![]() Popiersie Luny (Selene), marmurowy relief na sarkofagu z III w. (Termy Dioklecjana, Rzym) | |
Występowanie |
mitologia sabińska |
---|---|
Atrybuty |
półksiężyc, rydwan zaprzężony w dwa konie |
Teren kultu | |
Odpowiednik |
Selene (grecki) |
Rodzina | |
Rodzeństwo |
Luna (łac. Luna ‘Księżyc’, gr. Σελήνη Selḗnē ‘Księżyc’) – w mitologii rzymskiej bogini Księżyca; utożsamiana z grecką Selene[1][2].
Pierwotnie była bóstwem sabińskim. Sprowadzenie jej kultu do Rzymu (równocześnie z kultem Sola) przypisywano Tytusowi Tacjuszowi[2][3]. Wcześnie utożsamiano ją z italską i rzymską Dianą[4].
W sztuce starożytnego Rzymu najczęściej przedstawiano ją na wzór greckiej Selene, to jest w świetlistej szacie, z półksiężycem, na rydwanie zaprzężonym w dwa konie.
W starożytnym Rzymie wzniesiono dla niej kilka świątyń, z których najważniejsza znajdowała się na Awentynie[5]. W jej sanktuarium na Palatynie (gdzie czczono ją pod przydomkiem Noctiluca –‘Świecąca Nocą’) każdego wieczoru zapalano światło ku jej czci[5][6].
Od słowa Luna pochodzą niektóre nazwy dotyczące Księżyca (naturalnego satelity Ziemi), np. lunochemia, lunacja[7], lunarny[8], a także łacińska nazwa rodzaju roślin z rodziny kapustowatych – Lunaria (miesiącznica).
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie V. Zamarovský
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie P. Grimal
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie A. Kempiński
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie P. Grimal 2
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie V. Zamarovský 2
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie mythindex.com
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie sjp.pwn.pl 1
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie sjp.pwn.pl 2