Marek Atyliusz Regulus

Marek Atyliusz Regulus, Marcus Atilius Regulus (III wiek p.n.e.), rzymski bohater, wzór patrioty, będący uosobieniem rzymskich cnót moralności i bezwzględnego dotrzymywania słowa^[1]. Polityk i wódz z czasów I wojny punickiej, konsul roku 267/266 p.n.e. i 256 p.n.e.

Podczas drugiego konsulatu dowodził wspólnie z Lucjuszem Manliuszem Wulsonem w czasie I wojny punickiej. Rozbił flotę kartagińską koło przylądka Eknomos u wybrzeży Sycylii. Pozwoliło mu to przenieść wojnę na teren Północnej Afryki. Na czele dwóch legionów gromił Kartagińczyków, m.in. pod Abydos, i zagroził ich stolicy. Postawione przez niego warunki pokoju były tak twarde, że zdesperowani Kartagińczycy postanowili walczyć nadal. Ksantippos ze Sparty, jeden z zaciężnych oficerów greckich, Spartanin z pochodzenia, zwrócił uwagę dowództwa kartagińskiego na zupełnie błędną taktykę, stosowaną przez Kartaginę w walkach z Rzymianami. Poruszeni słowami tego najemnika, dodatkowo widząc jego rzeczywistą wiedzę o dowodzeniu armią, powierzyli mu szkolenie wojska. Ksantippos przez kilka tygodni wytrwale ćwiczył armię. Mając przewagę w konnicy i słonie bojowe, postanowił wydać Rzymianom bitwę na otwartym terenie. Wiosną roku 255 p.n.e. odbyła się bitwa pod Tunesem, gdzie wojska kartagińskie całkowicie rozbiły armię Regulusa, a on sam dostał się do niewoli.