Marek Klaudiusz Marcellus

Ten artykuł dotyczy rzymianina z I w. p.n.e.. Zobacz też: Marek Klaudiusz Marcellus (konsul 222 p.n.e.).

Marek Klaudiusz Marcellus

Marcus Claudius Marcellus
Rodzina	Klaudiusze Marcellusze
Data urodzenia	42 p.n.e.
Data i miejsce śmierci	23 p.n.e. Baje
Ojciec	Gajusz Klaudiusz Marcellus
Matka	Oktawia Młodsza
Żona	Julia

Marek Klaudiusz Marcellus (Marcus Claudius Marcellus) (ur. 42 p.n.e.; zm. 23 p.n.e.) – syn Gajusza Klaudiusza Marcellusa (Gaius Claudius Marcellus) i Oktawii Młodszej (Octavia Minor)^[1][2][3]

Będąc jednym z najbliższych krewnych^[1] Oktawiana stał się przedmiotem politycznych zabiegów. W wieku trzech lat został zaręczony^[4][5] z Pompeją, córką Sekstusa Pompejusza, gdy triumwirowie Oktawian i Marek Antoniusz zawarli z nim pokój w Puteoli. Gdy Pompejusz został trzy lata później pokonany, Pompeja wraz z ojcem uciekła^[6] do Azji i małżeństwo nie doszło do skutku.

Od 30 p.n.e. August rozpoczął wprowadzać Marcellusa w działalność publiczną, dając do zrozumienia, że widzi w nim swojego dziedzica^[3]. W 29 p.n.e. Marcellus uczestniczył^[7] w potrójnym tryumfie Oktawiana^[8], na podobieństwo udziału Oktawiana w tryumfie Cezara w 46 p.n.e. W 25 p.n.e. jako trybun wojskowy brał udział w wyprawie Oktawiana do Hiszpanii. W tymże roku poślubił^[1] wówczas 14-letnią Julię, jedyną córkę cesarza Augusta^[2][9]. W 24 p.n.e. został pontyfikiem^[10], uzyskał prawo bycia senatorem wśród ekspretorów oraz ubiegania się o konsulat 10 lat wcześniej niż zwyczajowo^[11]. W 23 p.n.e. sprawował swój pierwszy urząd publiczny jako edyl^[1]. Zorganizował wtedy wspaniałe igrzyska^[3] w celu pozyskania poparcia dla dalszej kariery politycznej. W końcu tego roku zachorował i przedwcześnie^[3][12] umarł w Bajach. Kasjusz Dion podaje, że przyczynienie się do jego śmierci zarzucano Liwii Druzylli, był to jednak rok częstych chorób^[13].

Był pierwszą osobą pochowaną w nowo zbudowanym Mauzoleum Augusta. Dla uczczenia jego pamięci Oktawia założyła bibliotekę, zaś August nazwał teatr imieniem Marcellusa^[1]. O jego przedwczesnej śmierci wspomina Wergiliusz w "Eneidzie"^[14].