Data i miejsce urodzenia |
ok. 1490 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Marinus Claeszoon van Reymerswaele (ur. ok. 1490 w Reymerswale w Zelandii, zm. po 1567 w Antwerpii) – niderlandzki malarz okresu manieryzmu.
Inne formy nazwiska: Roymerswaele, Roemerswaele
Uchwytny źródłowo w latach (1509–1567). W 1509 był pomocnikiem w warsztacie witrażownika w Antwerpii. Czynnie zaangażował się w sprawy reformacji. W 1567 brał udział w zniszczeniu kościoła w Middelburgu, za co skazany został na procesję pokutną i wypędzenie z miasta.
Specjalizował się w scenach rodzajowych – (powielając stały schemat kompozycyjny) z bankierami, lichwiarzami, zarządcami majątków i poborcami podatków – symbolizujących żądzę posiadania i potępiających grzech chciwości (łac. avaritia). Innym obszarem jego zainteresowań był temat św. Hieronima w pracowni lub na pokucie – jako symbol pobożności i dbałości o zbawienie duszy (vita contemplativa). Duży wpływ na jego twórczość wywarli Albrecht Duerer i Quentin Massys.