Maurycy Wittelsbach

Maurycy Reński

mal. Gerrit van Honthorst, 1640, Luwr
królewicz
Dynastia	Wittelsbachowie
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1620 Kostrzyn nad Odrą
Data śmierci	wrzesień 1652
Ojciec	Fryderyk V
Matka	Elżbieta Stuart
Multimedia w Wikimedia Commons

Maurycy Reński KG (ur. 17 grudnia 1620 w Kostrzynie nad Odrą, zm. wrzesień 1652) – angielski dowódca wojskowy pochodzenia niemieckiego; arystokrata, królewicz Czech, hrabia z palatynów reńskich, książę elektorski Rzeszy, książę z Bawarii.

Czwarty syn Fryderyka V „Zimowego króla” i Elżbiety Stuart księżniczki szkockiej. Jego dziadkami byli elektor Palatynatu Reńskiego Fryderyk IV Wittelsbach i Luiza Julianna Orańska oraz król Anglii Jakub I Stuart i Anna Oldenburg.

Wraz ze starszym bratem Rupertem brał udział w angielskiej wojnie domowej po stronie króla Anglii Karola I. Służył pod dowództwem Ruperta w czasie bitwy pod Powick Bridge, gdzie został ranny, i bitwy pod Edgehill. Był dowódcą w czasie walk 1643 roku między innymi bitwie pod Roundway Down. W kwietniu 1644 oblegał Lyme Regis, został jednak zmuszony zakończyć je w czerwcu. Walczył, jako podwładny w bitwie pod Lostwithiel, drugiej bitwie pod Newbury, oraz pod dowództwem brata w bitwie pod Naseby.

Został skazany wraz z bratem na banicję przez parlament w 1648 roku. Służył w armii francuskiej, następnie dołączył do brata i został wiceadmirałem floty. W 1652 roku jego statek HMS Defiance zatonął^[1].