Max Roach (1979) | |
Imię i nazwisko |
Maxwell Lemuel Roach |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1924 |
Data i miejsce śmierci |
16 sierpnia 2007 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
muzyk (perkusista, kompozytor) |
Aktywność |
1944–2002 |
Powiązania |
Dizzy Gillespie, Charlie Parker, Duke Ellington, Charles Mingus, Sonny Rollins, Miles Davis, Cecil Taylor |
Odznaczenia | |
Maxwell Lemuel „Max” Roach (ur. 10 stycznia 1924 w Newland w Karolinie Północnej, zm. 16 sierpnia 2007 w Nowym Jorku)[1] – amerykański perkusista i kompozytor jazzowy. Laureat NEA Jazz Masters Award[2] 1984.
Związany był najsilniej z jazzowymi nurtami bebopu i hard bopu. Znany dzięki nagraniom i koncertom z najsłynniejszymi amerykańskimi jazzmenami. Znaleźli się wśród nich m.in.: Dizzy Gillespie, Charlie Parker, Duke Ellington, Charles Mingus, Sonny Rollins i Clifford Brown.
Po początkowym sprzeciwie wobec free jazzu, zaakceptował go i rozpoczął kilkuletnią współpracę z Cecilem Taylorem, tworząc z nim Cecil Taylor-Max Roach Duo.
Max Roach, uważany obok Arthura Blakeya i Kenny’ego Clarke’a za jednego z najlepszych perkusistów gatunku, wywarł olbrzymi wpływ na kształtowanie metody i techniki gry na jazzowej perkusji.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie NYT
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie arts.gov