![]() | |||
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | |||
Dane techniczne | |||
Nadwozie |
monocoque z włókien węglowych i kompozytów o strukturze plastra miodu | ||
Zawieszenie przednie |
sprężyny/amortyzatory wewnątrz, operowane przez popychacze/podwójne wahacze nierównej długości | ||
Zawieszenie tylne |
sprężyny/amortyzatory wewnątrz, operowane przez popychacze/podwójne wahacze nierównej długości | ||
Silnik |
Mercedes-Benz FO110/3 3.0 V10 | ||
Skrzynia biegów |
McLaren, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny | ||
Paliwo | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy | |||
Używany | |||
Wyścigi |
16 | ||
Wygrane |
0 | ||
Pole position |
0 | ||
Najszybsze okrążenie |
0 | ||
|
McLaren MP4/11 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Neila Oatleya dla zespołu McLaren na sezon 1996. Jego kierowcami byli Mika Häkkinen i David Coulthard, który przyszedł z Williamsa.
Podczas pierwszego roku partnerstwa z Mercedesem McLaren doświadczył problemów związanych ze sterownością i awaryjnością samochodu. Jednak model MP4/11 był w tym względzie znacznie lepszy od poprzednika. Mimo to McLaren nie był w stanie jeszcze zbliżyć się do "Wielkiej Trójki" – Williamsa, Ferrari i Benettona.
Najlepszym rezultatem było drugie miejsce Coultharda w chaotycznym Grand Prix Monako. Jednakże Häkkinen w całym sezonie na ogół był szybszy od Coultharda.
Samochód był rozwijany w trakcie sezonu, wliczając w to poprawki związane z niestabilną sterownością. Na Grand Prix Wielkiej Brytanii wprowadzono wersję "B" samochodu. Häkkinen zdobył nią cztery podia.
Sezon 1996 był ostatnim rokiem sponsoringu McLarena przez Marlboro. Na rok 1997 zapewniono sobie wsparcie marki West.
Ostatecznie McLaren zajął czwarte miejsce w klasyfikacji konstruktorów z 49 punktami.