królowa Jerozolimy | |
Okres |
od 1131 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Mąż | |
Dzieci |
Melisanda (ur. 1105, zm. 11 września 1161) – królowa Jerozolimy w latach 1131–1153.
Melisanda była najstarszą córką króla Baldwina II i jego małżonki, armeńskiej księżniczki Morfii z Meliteny. Miała jeszcze trzy młodsze siostry: Alicję, Hodiernę i Jowitę. Imię otrzymała na cześć swojej babki od strony ojca, Melisandy de Montlhéry, żony Hugona I, hrabiego Rethel.
Za życia ojca otrzymała tytuł filia regis et regni Jerosolimitani haeres („córki królewskiej i następczyni tronu Jerozolimy”) i w czasie oficjalnych ceremonii miała pierwszeństwo przed szlachtą i klerem. Jej ojciec postanowił, że Melizanda obejmie tron po jego śmierci, ale postanowił również wydać ją za mąż za jakiegoś mężnego rycerza, który w przyszłości będzie ją chronił i jej pomagał. Baldwin II wybrał francuskiego księcia Fulka Andegaweńskiego, słynnego krzyżowca i rycerza (w tym samym czasie Godfryd Plantagenet, syn Fulka z pierwszego małżeństwa poślubił cesarzową Matyldę, wyznaczoną na następczynię tronu Anglii). W czasie negocjacji Fulka z wysłannikami Baldwina II – Wilhelmem de Bures i Hugonem de Payns – Fulko nalegał aby w przyszłości zostać pełnoprawnym królem Jerozolimy. Baldwin II zgodził się, ponieważ Fulko był bogatym rycerzem i do Jerozolimy zabrałby swoje doświadczone oddziały.
2 czerwca 1129 miał miejsce ślub Melisandy i Fulka. W 1130 Melisanda urodziła syna Baldwina; Baldwin II, aby wzmocnić pozycję córki, mianował ją strażniczką syna.