Mesembria (gr. Μεσημβρία „południe” od μέσος „środkowy” i ἡμέρα „dzień”) – kolonia Megary założona w ok. 510 r. p.n.e.[1] na zachodnim wybrzeżu Morza Czarnego. Założona na miejscu istniejącej osady trackiej[1], zajmowała strategiczną pozycję w pobliżu ujścia Morza Czarnego.
Mesembria była jednym z miast wchodzących w skład greckiej Pentapolis nad Euksynem, obok Odessos (Warna), Tomoi (Konstanca), Histria i Apollonia (Sozopol). Mesembria rzadko jest wspominana w źródłach historycznych, ale istniała do późnego okresu, o czym świadczą wzmianki Pomponiusza Meli,[2] Pliniusza Starszego,[3] i Ptolemeusza oraz obecność miasta na Tablicy Peutingerowskiej.[4] Kolonizacja dorycka jest datowana na początek VI wieku p.n.e., a dowody wskazują, że od tego czasu była ważnym ośrodkiem handlowym i rywalem Apollonii (Sozopol). Pozostała jedyną kolonią dorycką na wybrzeżu Morza Czarnego, podczas gdy pozostałe były koloniami jońskimi. W roku 425/4 p.n.e. miasto przystąpiło do Związku Delijskiego pod przewodnictwem Aten.[5]