Metafizyka klasyczna albo filozofia pierwsza (gr. τὰ μετὰ τὰ φυσικά tà metà tà physiká – „to, co po przyrodzie/ponad przyrodą” lub ( πρώτη φιλοσοφία - "filozofia pierwsza") – dziedzina filozofii badająca bazową strukturę rzeczywistości. Ukonstytuowana przez Arystotelesa, rozważa byt jako byt oraz jego istotne właściwości i ostateczne przyczyny[1].