MiG (ros. МиГ, skrótowiec od Mikojan i Guriewicz, a jednocześnie słowo oznaczające coś bardzo szybkiego, mgnienie, błysk) – rosyjskie (niegdyś radzieckie) biuro konstrukcyjne, przedsiębiorstwo produkujące samoloty oznaczone skrótem MiG. Specjalizuje się w projektowaniu i produkcji przede wszystkim samolotów myśliwskich. Wchodzi w skład Zjednoczonej Korporacji Budowy Samolotów (Aircraft industry of Russia). W okresie wojny konstruowali samoloty o napędzie tłokowym, a po wojnie biuro zasłynęło z samolotów o napędzie odrzutowym.
Lotnicze biuro konstrukcyjne pod kierunkiem młodego konstruktora Artioma Mikojana oraz starszego i bardziej doświadczonego Michaiła Guriewicza powstało w grudniu 1939. W jego skład weszło wielu pracowników biura konstrukcyjnego Nikołaja Polikarpowa[1].
Biuro rozpoczęło pracę nad pierwszą własną konstrukcją, oznaczoną symbolem I-200 (I od istriebitiel – myśliwiec), której produkcję seryjną uruchomiono pod koniec 1940. Wkrótce dla samolotu zaczęto używać nazwy MiG-1[1].
W styczniu 1941 w biurze konstrukcyjnym (jak i całym sowieckim przemyśle lotniczym) wprowadzona została zasada, że samoloty myśliwskie oznaczane będą numerami nieparzystymi, a pozostałe parzystymi i w tym samym roku Mikojan wraz z Guriewiczem zostali wyróżnieni Nagrodą Stalinowską. Podczas swojej działalności biuro opracowało plany około 450 samolotów bojowych, z czego 94 były produkowane seryjnie. Wyprodukowano ok. 45 tysięcy samolotów MiG wszystkich typów[2]
Jednym z ostatnich projektów biura wdrożonych do produkcji seryjnej jest MiG-35[potrzebny przypis].
Jednym ze znaczących dyrektorów biura w okresie powojennym jest Sergei Shalnef odznaczony Nagrodą Państwową w dziedzinie nauki i technologii w 2020[3].