Mini (1959)

Ten artykuł dotyczy samochodów produkowanych w latach 1959–2000. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Ten artykuł należy dopracować:

Poprawić styl - w artykule jest kilka błędów i literówek.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mini

1963 Mk I Austin Mini Super-Deluxe
Inne nazwy	Austin Mini Morris Mini Wolseley 1000
Producent	British Motor Corporation oraz kolejni jej następcy (British Motor Holdings, British Leyland, Rover Group(inne języki)) oraz Innocenti i Authi
Zaprezentowany	kwiecień 1959
Okres produkcji	sierpień 1959 – październik 2000
Miejsce produkcji	Longbridge Cowley
Następca	Mini Austin/Rover Metro
Dane techniczne
Segment	A
Typy nadwozia	dwudrzwiowy sedan dwudrzwiowe kombi dwudrzwiowy van dwudrzwiowy pick-up
Silniki	benzynowe, BMC serii A, 850–1275 cm³
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna 4-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	3050 mm (sedan)[1] 3400 mm (kombi i wersje użytkowe)
Szerokość	1400 mm
Wysokość	1350 mm
Rozstaw osi	2040 mm (sedan) 2140 mm (kombi i wersje użytkowe)
Masa własna	617–686 kg
Liczba miejsc	4
Dane dodatkowe
Konkurencja	Fiat 600
Multimedia w Wikimedia Commons

Mini – mały samochód produkowany przez British Motor Corporation (BMC) i jej następców od roku 1959 do 2000. W 2001 markę Mini zakupiło BMW. Pierwotna wersja tego samochodu zyskała sobie miano kultowej i stała się ikoną lat 60. XX wieku^[2][3][4], a jego przedni napęd pozwalający zaoszczędzić przestrzeń wpłynął na generację konstruktorów pojazdów^[5]. W międzynarodowym konkursie na „Samochód XX wieku” zajął 2. miejsce, ustępując tylko Fordowi T.

Charakterystyczne dwudrzwiowe nadwozie zostało zaprojektowane dla BMC przez Aleca Issigonisa^[6][7]. Pojazd był pierwotnie wytwarzany w fabrykach w Longbridge i Cowley w Wielkiej Brytanii, a później także w Hiszpanii (Authi), Australii, Belgii, Chile, Jugosławii, Portugalii, Południowej Afryce, Urugwaju, Wenezueli i Włoszech. Mini pierwszej generacji (Mk I) doczekał się trzech znaczących modernizacji na: Mini drugiej generacji (Mk II), Mini Clubman i Mini trzeciej generacji (Mk III). Ponadto produkowano go seryjnie w różnorodnych wersjach nadwoziowych, między innymi kombi, pikap, van, czy w podobnej do terenówki rekreacyjnej wersji buggy (nazywanej Mini Moke). Mini Cooper i Cooper S były sportowymi odmianami modelu i z sukcesami startowano na nich w wielu rajdach (Mini trzykrotnie wygrało Rajd Monte Carlo).