Mixtape (mikstejp[1]) – w dzisiejszym przemyśle muzycznym ten termin odnosi się do projektu muzycznego, który zazwyczaj ma luźniejsze ograniczenia niż albumy lub minialbumy. W przeciwieństwie do tradycyjnego albumu lub minialbumu, mikstejpy są projektami, gdzie artysta ma większą swobodę twórczą.
Dawniej mixtape to była taśma nagrana przez DJ-a, najczęściej za pomocą dwóch gramofonów i miksera.
Jeszcze dawniej mikstejpy pojawiały się wyłącznie na kasetach magnetofonowych, teraz trafiają także na płyty CD. Pierwotnie mikstejpy miały ukazywać umiejętności DJ-a i były nagrywane podczas jednej sesji. Obecnie w większości są zaaranżowane przy użyciu komputerów.
Moda na mikstejpy rozpoczęła się w latach 80. XX wieku, kiedy DJ-e miksowali utwory w wersji a cappella z podkładami instrumentalnymi innych piosenek, tworząc tzw. blendy. W latach 90. w tworzenie mikstejpów angażowali się też raperzy, rymując własne, niepublikowane nigdzie indziej zwrotki. Na mikstejpach rozgrywały się najważniejsze bitwy raperów – Nas kontra Jay-Z, czy Eminem kontra Ja Rule.
Z powodu praw autorskich większość mixtape’ów to tzw. nielegale – materiały nigdy niewydane oficjalnie. Najsłynniejsze mixtape’y w oficjalnym, komercyjnym obiegu tworzył Funkmaster Flex, a w podziemiu – DJ Clue i DJ Premier z Gang Starr.