| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
179-198 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2021) |
2096[2] |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-514[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RJA |
| SIMC |
0603224[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Jarosław  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego  | |
 50°00′00″N 22°43′42″E/50,000000 22,728333[1]
| |
Munina – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Jarosław[4].
Wieś należąca do miasta Jarosławia[5] położona była na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie przemyskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[6].
W latach 1934–1954 istniała gmina Munina. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Munina. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
We wsi jest węzłowa stacja kolejowa Munina na linii nr 91 Kraków Główny – Medyka, od której odgałęzia się linia nr 101 do Hrebennego.
Munina jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Józefa.
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 84224
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiepwlBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiepocztaBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieterytBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 4.
- ↑ Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 2.