Back المتحف الوطني في وارسو Arabic المتحف الوطنى فى وارشو ARZ Varşava Milli Muzeyi Azerbaijani Нацыянальны музей у Варшаве Byelorussian Национален музей във Варшава Bulgarian Museu Nacional de Varsòvia Catalan Národní muzeum ve Varšavě Czech Nationalmuseum Warschau German Εθνικό Μουσείο της Βαρσοβίας Greek Warsaw National Museum English
 Muzeum Narodowe w Warszawie, wejście główne (2010) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
Aleje Jerozolimskie 3 |
| Data założenia |
20 maja 1862 |
| Zakres zbiorów |
sztuka polska i obca od czasów starożytnych do XX w. |
| Dyrektor |
Agnieszka Lajus (p.o.)[1] |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°13′54″N 21°01′29″E/52,231667 21,024722
| |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Muzeum Narodowe w Warszawie (MNW) – muzeum sztuki w Warszawie, założone w 1862 r. jako Muzeum Sztuk Pięknych w Warszawie[2], narodowa instytucja kultury; jedno z największych muzeów w Polsce i największe w Warszawie.
Muzeum Narodowe w Warszawie gromadzi zbiory sztuki starożytnej (egipskiej, greckiej, rzymskiej), malarstwa polskiego od XIII wieku, a także galerię malarstwa obcego (włoskie, francuskie, holenderskie, niemieckie i rosyjskie), w tym kilka obrazów z prywatnej kolekcji Adolfa Hitlera[3], przekazanych muzeum przez władze amerykańskie w powojennych Niemczech[4], zbiory numizmatyczne i rzemiosła artystycznego.
Od 1916 muzeum było instytucją miejską. Modernistyczny gmach jego siedziby został wzniesiony w latach 1927–1938 według projektu Tadeusza Tołwińskiego i Antoniego Dygata; od 1933 skrzydło wschodnie zajmuje Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
W wyniku niemieckiej grabieży polskich dóbr kultury w czasie II wojny światowej Muzeum Narodowe w Warszawie utraciło ogromną część zbiorów, m.in. 99% numizmatów, 100% zegarów, 80% wyrobów złotniczych i jubilerskich, 63% tkanin, 60% mebli, 70% opraw, ksiąg i superekslibrisów królewskich[5].
W 1945 muzeum zostało znacjonalizowane[6]. W 2010 r. jako jedna z pierwszych instytucji państwowych w Europie Środkowo-Wschodniej zorganizowało wystawę w całości poświęconą sztuce homoerotycznej – Ars Homo Erotica[7].
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieLajusBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Edward Chwalewik: Zbiory polskie. Archiwa, bibljoteki, gabinety, galerje, muzea i inne zbiory pamiątek przeszłości w ojczyźnie i na obczyźnie w porządku alfabetycznym według miejscowości ułożone. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Jakóba Mortkowicza, 1927, s. 341.
- ↑ Birgit Schwarz: Geniewahn: Hitler und die Kunst. Böhlau Verlag Wien, 2009, s. 312. ISBN 32-05783-07-7. Cytat: Mehrere Gemälde aus dem Berghof befinden sich heute im Nationalmuseum in Warschau. Bordones Venus und Amor etwa (Abb. 100) ebenso wie der Madonnen-Tondo Bugiardinis (Abb. 62) oder ein großes Ruinenbild von Pannini, das in der verglasten Veranda gehangen hatte (Abb. 113). (niem.).
- ↑ Stanisław Lorentz: Muzeum Narodowe w Warszawie: malarstwo. Arkady, 1984, s. 28. ISBN 83-21332-01-3.
- ↑ Jan Pruszyński. Kulturkampf. „Wprost”. 49/2004 (1149), s. 36, 5 grudnia 2004. ISSN 0209-1747.
- ↑ Dekret z dnia 7 maja 1945 r. o upaństwowieniu Muzeum Narodowego w Warszawie (Dz.U. z 1945 r. nr 18, poz. 98).
- ↑ Emilie Prattico: Ars Homo Erotica: 'bring the toilet to Warsaw national museum’. 2010-07-16. [dostęp 2017-03-16]. Cytat: The Ars Homo Erotica exhibition opened days before the presidential elections on 20 June. It’s the first art show at the largest museum of the capital to gather representations of homoeroticism in eastern Europe. When he took the national museum’s helm in 2009, director Piotr Piotrowski’s explicit intention was to revitalise the traditional institution. (ang.).