Back بلوغراس (موسيقى) Arabic Bluegrass Catalan مۆسیقای بلووگراس CKB Bluegrass Czech Canu'r Tir Glas Welsh Bluegrass Danish Bluegrass German Bluegrass music English Blugreso Esperanto Bluegrass Spanish
Muzyka bluegrass (lub bluegrass) – amerykański styl muzyki rozrywkowej z lat 50. XX wieku, wywodzący się z muzyki country, wzbogaconej wirtuozowską improwizacją (banjo, mandolina, fiddle – ludowe skrzypce, gitara, kontrabas).
Bluegrass został zainspirowany muzyką z amerykańskiego regionu Appalachia[1]. Ma mieszane korzenie: szkockie, irlandzkie oraz pochodzące z angielskiej[2] muzyki tradycyjnej, później zostały dołączone elementy jazzowe pod wpływem muzyki Afroamerykanów[3]. Imigranci z Wielkiej Brytanii i Irlandii przybyli do Appalachii w XVIII wieku i przynieśli ze sobą tradycje muzyczne swoich ojczyzn. Tradycje te obejmowały głównie angielskie i szkockie ballady, które zawierały muzykę taneczną, taką jak irlandzki reel akompaniowany przez skrzypce.
Styl ten został rozpropagowany przez Billa Monroego (mandolina) z zespołem The Bluegrass Boys (z Rosine w stanie Kentucky). Uprawiany był też przez Earla Scruggsa (banjo), Chubby’ego Wise’a (śpiew i instrumenty) i Lestera Flatta (gitara).
Stolicą tego stylu był stan Kentucky.
Największe przeboje to m.in.: "Scotland" (1958), "Gotta Travel On" (1959).
Swój udział w rozwoju tego stylu miał też Elvis Presley, nagrywając piosenkę "Blue Moon of Kentucky" (1954)
- ↑ Robert Cantwell, Bluegrass Breakdown: The Making of the Old Southern Sound (University of Illinois Press, 2002), strony 65-66.
- ↑ Muzykolog Cecil Sharp zgromadził setki pieśni ludowych w regionie Appalachachia, i zauważył, że tradycje muzyczne ludzi "zdają się wskazywać na północ Anglii, albo na niziny, zamiast górskich regionów Szkocji, kraju, z którego pierwotnie emigrowali. Dla muzyki regionu Appalachia ... mają znacznie większe powinowactwo do typowej angielskiej muzyki ludowej, niż do z górskich regionów Szkocji mówiących w języku Gaelic." Olive Dame Campbell & Cecil J. Sharp, English Folk Songs from the Southern Appalachians, Comprising 122 Songs and Ballads, and 323 Tunes, G.P. Putnam’s Sons, 1917, s. xviii.
- ↑ Field Recordings of Southern Black Music. W: Bruce Nemerov: A Tennessee folklore sampler: selections from the Tennessee folklore society. Univ. of Tennessee Press, 2009, s. 323–324. [dostęp 2013-03-28].