Muzyka eksperymentalna – muzyka stosująca nietypowe dla muzyki popularnej i klasycznej rozwiązania artystyczne i stylistyczne. Jako eksperymentalną możemy określić muzykę, dla której faza prób i doświadczeń staje się głównym celem artystycznym, co jest osiągane poprzez rezygnację z tradycyjnych rozwiązań i konwencji[1]. Twórca może nie planować rezultatów swojej pracy, oddając sprawczość wykonawcy, technologii lub przypadkowi[2]. Bywa utożsamiana z muzyką elektroakustyczną lub muzyką konkretną[3].
Przykładowi kompozytorzy tej muzyki to: John Cage, Meredith Monk, Terry Riley, La Monte Young, Harry Partch, Philip Glass, Steve Reich, Karlheinz Stockhausen, Pierre Boulez, Iannis Xenakis.