NGC 4889

NGC 4889

Galaktyki NGC 4889 (duża z lewej) oraz NGC 4886 (jasna, okrągła, powyżej niej). Zdjęcie z HST.
Odkrywca	William Herschel
Data odkrycia	11 kwietnia 1785
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Warkocz Bereniki
Typ	eliptyczna (E)
Rektascensja	13h 00m 08,3s
Deklinacja	+27° 58′ 35″
Odległość	336,6 mln ly (103,2 Mpc[2])
Przesunięcie ku czerwieni	0,02150[1]
Jasność obserwowana	11,5m
Rozmiary kątowe	2,8' × 2,0'
Alternatywne oznaczenia
NGC 4884, UGC 8110, MCG 5-31-77, ZWG 160.241, DRCG 27-148, PGC 44715
Multimedia w Wikimedia Commons

NGC 4889 (również NGC 4884, PGC 44715 lub UGC 8110) – galaktyka eliptyczna (E), znajdująca się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Jest najjaśniejszą galaktyką gromady galaktyk Abell 1656, nazywanej Gromadą Warkocza Bereniki^[1].

Została odkryta 11 kwietnia 1785 roku przez Williama Herschela^[3]. Kilka razy obserwował ją też Heinrich Louis d’Arrest. W trakcie jednej z obserwacji (22 kwietnia 1865 roku) niedokładnie obliczył jej pozycję, co zaowocowało błędem i dwukrotnym skatalogowaniem przez niego galaktyki, jako że pozycja ta różniła się od tych z innych obserwacji. John Dreyer, zestawiając swój katalog, błędu tego nie wyłapał i skatalogował obserwację Herschela jako NGC 4889, a obserwację d’Arresta z błędną pozycją jako NGC 4884^[4].

W centrum galaktyki znajduje się druga najcięższa znana (2012) supermasywna czarna dziura o masie pomiędzy 5,5 a 37 miliardów mas Słońca (wartość uśredniona 21 mld M_☉)^[2]. Druga czarna dziura o dużej masie odkryta przez ten sam zespół astronomów znajduje się w centrum galaktyki NGC 3842^[5].