Narciarstwo telemarkowe – technika rozpropagowana w Europie przez Norwega Sondre Norheima, znana też jako narciarstwo z „wolną piętą”. W przeciwieństwie do wyposażenia w narciarstwie alpejskim, narty używane w telemarku mają wiązania, połączone z butem tylko w palcach, podobnie jak w biegach narciarskich. W narciarstwie telemarkowym pięta prowadzona na narcie zewnętrznej jest płasko, natomiast pięta na narcie wewnętrznej jest uniesiona i znajduje się pod ciałem narciarza z wygiętym kolanem. Narty nie są prowadzone całkiem równolegle. Od 50% do 80% masy ciała narciarza jest rozkładane na zewnętrznej narcie (w zależności od warunków śniegowych).