Neurowie

Mapa „Świat Herodota” z XIX wieku

Neurowie (stgr. Νευροί) – starożytny lud wzmiankowany przez Herodota, który lokalizował ich siedziby na północny zachód od Morza Czarnego[1]. Najdawniejszy lud opisany w źródłach klasycznych, który bywa utożsamiany z Prasłowianami[2].

Według Dziejów Herodota, Neurowie na pokolenie przed wyprawą króla perskiego Dariusza Wielkiego przeciw Scytom osiedlili się w kraju Budynów, zmuszeni do opuszczenia swojej ojczyzny z powodu plagi węży[3]. Grecki historyk przekazał także informację o szamańskich praktykach Neurów związanych z wilkołactwem, pisząc że raz do roku na kilka dni każdy z nich staje się wilkiem, a potem znowu przybiera dawną postać[4].

Neurowie mają scytyjskie zwyczaje. (…) Ci Neurowie wydają się być czarodziejami. Opowiadają bowiem Scytowie i zamieszkali w Scytii Hellenowie, że stale raz do roku każdy z Neurów na kilka dni staje się wilkiem, a potem znowu przybiera dawną postać. Ja wprawdzie w te ich baśnie nie wierzę, niemniej tak oni utrzymują i na to przysięgają.

Herodot, Dzieje IV.105[5]
  1. Neurowie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-01-01].
  2. Słowianie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-01-01].
  3. Herodot, Dzieje, Seweryn Hammer (tłum.), Warszawa 1954, s. 312.
  4. Leszek Paweł Słupecki, Wojownicy i wilkołaki, Warszawa 2011, s. 47.
  5. Neurowie mają scytyjskie zwyczaje... [online], Cytatybaza.pl [dostęp 2022-01-01].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne