Nitrogliceryna
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
triazotan propano-1,2,3-triolu
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
triazotan 1,2,3-propanotriolu, nitroglicerol, triazotan glicerolu, triazotan gliceryny, daw. trójazotan(V) gliceryny
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C3H5N3O9
|
Inne wzory
|
C 3H 5(NO 3) 3
|
Masa molowa
|
227,09 g/mol
|
Wygląd
|
oleista, żółtawa, bezwonna ciecz[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
55-63-0
|
PubChem
|
4510
|
DrugBank
|
DB00727
|
SMILES
|
C(C(CO[N+](=O)[O-])O[N+](=O)[O-])O[N+](=O)[O-]
|
|
InChI
|
InChI=1S/C3H5N3O9/c7-4(8)13-1-3(15-6(11)12)2-14-5(9)10/h3H,1-2H2
|
InChIKey
|
SNIOPGDIGTZGOP-UHFFFAOYSA-N
|
|
Właściwości
|
|
Gęstość
|
1,5931 g/cm³ (20 °C)[2]; ciecz
|
|
Rozpuszczalność w wodzie
|
1,3 g/kg (25 °C)[3] 3,4 g/kg (80 °C)[3]
|
w innych rozpuszczalnikach
|
rozpuszczalny w etanolu i benzenie, dobrze w acetonie i chloroformie, mieszalny bez ograniczeń w eterze dietylowym[2]
|
|
Temperatura topnienia
|
12,8 °C[2] 13,5 °C (odmiana rombowa, stabilna)[1] 2,8 °C (odmiana trójskośna, niestabilna)[1]
|
Temperatura wrzenia
|
160 °C (20 hPa)[1]
|
Temperatura rozkładu
|
218 °C (wybuchowo)[1][2]
|
logP
|
2,20[1]
|
Prężność pary
|
0,0005 Pa (25 °C)[4] 0,005 hPa (30 °C)[1] 0,015 hPa (50 °C)[1]
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[5]
|
|
|
Zwroty H
|
H200, H300, H310, H330, H373, H411
|
Zwroty P
|
brak wiarygodnych danych
|
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[5] nitrogliceryna flegmatyzowana (>40%)
|
|
|
Zwroty H
|
H201, H300, H310, H330, H373, H411
|
Zwroty P
|
brak wiarygodnych danych
|
|
NFPA 704
|
Na podstawie podanego źródła[6] nitrogliceryna nieflegmatyzowana
|
|
|
|
Temperatura samozapłonu
|
270 °C[1][4]
|
Numer RTECS
|
QX2100000
|
Dawka śmiertelna
|
LD50 105 mg/kg (szczur, doustnie)[1]
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
C01DA02
|
Farmakokinetyka
|
|
Działanie
|
wazodylatacyjne
|
|
|
|
Nitrogliceryna, C
3H
5(ONO
2)
3 – organiczny związek chemiczny z grupy azotanów, ester kwasu azotowego i glicerolu, stosowany jako bardzo wrażliwy na uderzenia i inne bodźce materiał wybuchowy oraz lek z grupy nitratów, rozszerzający naczynia krwionośne (głównie żylne) podawany w ostrych napadach choroby niedokrwiennej serca w celu przerwania bólu wieńcowego[7]. Wbrew nazwie potocznej nitrogliceryna jest estrem, a nie związkiem nitrowym (nie zawiera ugrupowań C−NO
2).
Ze względu na dodatni bilans tlenowy, nitrogliceryna zaliczana jest do tzw. I grupy materiałów wybuchowych, a przybliżone równanie reakcji jej rozkładu można przedstawić jako[8]:
- 4C
3H
5(ONO
2)
3 → 6N
2↑ + 10H
2O↑ + 12CO
2↑ + O
2↑