Klasa |
niszczyciel |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia |
Chantiers Naval Français, Blainville |
Położenie stępki |
19 lutego 1927 |
Wodowanie |
10 lipca 1928 |
Marynarka Wojenna | |
Wejście do służby |
8 lipca 1930 |
Zatopiony |
3 września 1939 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
1400 t (standardowa) |
Długość |
106,9 m |
Szerokość |
10,5 m |
Zanurzenie |
3,3 m (średnie przy wyporności normalnej) |
Napęd | |
3 kotły, 2 zespoły turbin parowych, 35 000 KM | |
Prędkość |
33 węzły |
Zasięg |
3000 Mm przy 15 w. |
Uzbrojenie | |
4 działa kal. 130 mm 2 działa plot. kal. 40 mm 4 wkm plot. kal. 13,2 mm 6 wyrzutni torped kal. 550 mm 60 min bomby głębinowe | |
Załoga |
12 oficerów, 150 marynarzy |
ORP Wicher – polski niszczyciel (według nazewnictwa okresu dwudziestolecia międzywojennego, kontrtorpedowiec) typu Wicher w służbie w Marynarce Wojennej od 1930 roku, pierwszy nowoczesny okręt II Rzeczypospolitej. W latach międzywojennych pełnił funkcję jednostki flagowej Dywizjonu Kontrtorpedowców, odwiedzając wiele zagranicznych portów z kurtuazyjnymi wizytami. Jako jedyny z polskich okrętów swojej klasy uczestniczył w początkowej fazie kampanii wrześniowej, zatopiony przez niemieckie samoloty 3 września 1939 roku.