ORP Wilia

ORP Wilia / SS Modlin

ORP „Wilia” przy nabrzeżu portu w Gdańsku
Klasa	okręt transportowy i szkolny / frachtowiec
Historia
Stocznia	Flensburger Schiffbau-Gesellschaft, Flensburg
Wodowanie	1906
Cesarstwo Niemieckie
Nazwa	„Ganelon” (1906) „Hilda Horn” (1907) „Tinos” (1911)
Wejście do służby	1906
Francja
Nazwa	„Le Bourget” (1916) „Laurent Schiaffino” (1922)
Wejście do służby	1916
Marynarka Wojenna (II RP)
Nazwa	ORP „Wilja” / „Wilia”
Wejście do służby	8 sierpnia 1925
Polska
Nazwa	SS „Modlin”
Wejście do służby	30 lipca 1940
Wycofanie ze służby	29 lutego 1944
Los okrętu	samozatopiony 8 czerwca 1944 w Normandii
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	8400 ton[1] pojemność 3578 BRT[2]
Długość	107,9 m[2]
Szerokość	14,85 m[2]
Zanurzenie	5,2 – 7,6 m[1]
Napęd
maszyna parowa o mocy 1350 KM, 1 śruba[2]
Prędkość	10 węzłów
Uzbrojenie
2 działa 75 mm, 2 ciężkie karabiny maszynowe (jako okręt)[1]
Załoga	56 ludzi + 96 kursantów (w 1939)[3]
Multimedia w Wikimedia Commons

ORP Wilia (pierwotnie Wilja) – okręt transportowy i szkolny polskiej Marynarki Wojennej w okresie międzywojennym, następnie polski statek SS Modlin. Zbudowany w 1906 w Niemczech, służył początkowo w Niemczech jako frachtowiec, pod nazwami Ganelon, Hilda Horn, Tinos, następnie we Francji jako Le Bourget i Laurent Schiaffino. W 1925 roku został zakupiony przez Marynarkę Wojenną. Od 1940 roku przekazany Polskiej Marynarce Handlowej jako „Modlin”, pływał w konwojach atlantyckich. Po wycofaniu z eksploatacji, został samozatopiony 8 czerwca 1944 podczas operacji desantowej w Normandii jako część falochronu sztucznego portu inwazyjnego.